H ΔΕΥΑΛ

«ΤΟ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ»

Η ιστορία και η σημερινή παρουσία της Δ.Ε.Υ.Α.Λ. στην υπηρεσία των τομέων της ύδρευσης, αποχέτευσης και του περιβάλλοντος στην πόλη της Λάρισας, στηρίζεται σε μια μακρόχρονη διαδρομή η οποία ξεκινάει απ' τις αρχές του περασμένου αιώνα έως σήμερα.
Στην πορεία αυτή, από τότε μέχρι τις μέρες μας πολλά προβλήματα παρουσιάστηκαν και αντιμετωπίστηκαν και η Επιχείρηση -με την κάθε φορά μορφή της- ανταποκρίθηκε στην αποστολή της, δικαίωσε την παρουσία της στους τομείς-αρμοδιότητές της, παράγοντας ουσιαστικά πολιτισμό, με την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων της πόλης μας.

Η Λάρισα εδώ και χιλιάδες χρόνια λόγω της θέσης της κοντά στον Πηνειό, συνέδεσε την ιστορία της με το ποτάμι της, ιδιαίτερα για την ύδρευση και την άμυνα της.
Προ χιλιάδων χρόνων, οι Πελασγοί κάτοικοι της, υδρευόντουσαν από τον Πηνειό με δερμάτινους ασκούς και πήλινους πύθους. Κάτω από το έδαφος της Λάρισας από τις ανασκαφές βρέθηκαν, σε πολλά σημεία, παλιά υδραγωγεία, από τα οποία συμπεραίνεται ότι στην αρχαιότητα η πόλη είχε δίκτυο ύδρευσης, χωρίς όμως να είναι δυνατό να καθορισθεί πως διοχετεύονταν αυτό το νερό. Η παράδοση μιλάει για ύδρευση της Λάρισας από πηγές του Κραννώνα. Αν αυτό αληθεύει τότε συνεπάγεται ότι οι κάτοικοί της αναγκάστηκαν να καταφύγουν σε αυτή την λύση διότι θα διαπίστωσαν ότι το νερό που προσφέρει ο Πηνειός δωρεάν, στοίχιζε ακριβά σε ανθρώπους. Μετέδιδε μολυσματικές νόσους, που επέφεραν τον θάνατο σε πολλούς.
Αυτό τον τρόπο διαδέχθηκαν, φαίνεται, τα τεχνητά υδραγωγεία της Μακεδονικής και ιδίως της Ρωμαϊκής περιόδου. Επακολούθησαν οι ΄΄υδραγωγοί και γεφυροστοιχείες΄΄ των Βυζαντινών χρόνων και τις Φραγκοκρατίας, στην περίοδο της οποίας κατασκευάστηκε και η μέχρι και σήμερα περιφερειακή τάφρος της Λάρισας. Επί Τουρκοκρατίας έγινε απόπειρα βελτίωσης της ύδρευσης. Σε όλες όμως τις περιπτώσεις και σε όλους τους αιώνες, το νερό ήταν πάντα, για την Λάρισα, δύσκολο στην απόκτηση και ανθυγιεινό.